'Helft docenten wil korter vakantie'

Vakanties in het onderwijs zijn een veelbesproken onderwerp. Is een lange zomervakantie ouderwets? Of broodnodig? Klassekrachten vroeg het aan de docenten.

Helft docenten wil kortere vakanties
Klassekrachten onderzocht de mening van docenten. En wat blijkt, er is een aanzienlijke groep die best open staat voor verandering. Zo wil de helft van de docenten een kortere zomervakantie dan de gebruikelijke zes weken. Ongeveer een derde (34%) van de docenten heeft genoeg aan 4 weken. Docenten die langer dan 10 jaar in het vak zitten, zijn verdeeld op dit punt. 44% van hen wil een kortere vakantie, terwijl 29% zelfs een langere vakantie wil (7 weken of langer).

Opvallend is dat net afgestudeerde docenten ook graag langer vakantie willen, we vermoeden dat deze docenten de vakantieperiode nog zo gewend zijn vanuit hun schoolperiode.

Meer flexibiliteit in vakanties gewenst
61% van de ondervraagde docenten wil iets veranderen aan de huidige vakantieregeling. Alleen is men verdeeld over de beste manier. De meest genoemde optie is een kortere zomervakantie met meer flexibiliteit daarbuiten (34%). Wat extremere opties, bijvoorbeeld een volledig flexibel rooster met 50 operationele weken of het schooljaar opdelen in blokken van 5-6 weken worden minder vaak gekozen (respectievelijk 10% en 2%).

Naast de groep docenten die meer flexibiliteit wil, is er ook nog een groep die de regiospreiding wil afschaffen (10%) en een groep die langer vakantie wil (2%).

De overige 39% van de docenten vindt de huidige regeling prima. De lange vakantie is nodig om bij te komen, en zij zien vooral praktische bezwaren (werkdruk!) bij andere vormen van vakantiespreiding.

Docenten die meer flexibiliteit willen, geven aan dat zij zich na 3 of 4 weken zomervakantie gaan vervelen en dat zij ook graag buiten het hoogseizoen op vakantie willen, omdat dit goedkoper is. Ook wordt genoemd dat leerlingen er zo lang uit zijn dat zij zaken “verleerd” zijn. Een andere reden is dat de maatschappij meer flexibiliteit vraagt, en dat gezinnen zo hun vakanties beter kunnen organiseren.

Meer flexibiliteit betekent (nog) meer werkdruk
Eén van de grootste angsten bij een verandering in de vakantieregeling is de hogere werkdruk. Een kleine meerderheid (56%) denkt dat flexibele vakanties meer werkdruk opleveren. 60% vindt dat er eerst iets aan de werkdruk gedaan moet worden voordat vakanties aangepast worden. Men verwacht meer administratie en organisatie nodig te hebben bij meer flexibiliteit. Ook ziet men vakantie in het algemeen als werkdruk verhogend, omdat er altijd werk ingehaald moet worden.

De werkdruk wordt door 79% als hoog tot zeer hoog ervaren. De ervaren werkdruk lijkt toe te nemen naar mate een docent langer werkt. 24% van alle docenten met meer dan 10 jaar werkervaring ervaring ervaart de werkdruk als “zeer hoog”. Dit is 9% bij docenten die minder dan 10 jaar in dienst zijn.

In het VO is sinds 2014 een nieuwe cao van kracht waarin extra persoonlijk budget beschikbaar is, bijvoorbeeld om de werkdruk te verlagen. 60% van de ondervraagde docenten gebruikt dit budget ook daadwerkelijk voor het verlagen van werkdruk, bijvoorbeeld door het sparen voor verlof (17%) of vermindering van lesuren (43%). 40% kiest dus voor uitbetaling van het budget. Niet verrassend in het licht van bovenstaande bevindingen is dat de ervaren docenten relatief vaker kiezen voor sparen voor verlof (21%) en vermindering van lesuren (54%). De minder ervaren docenten kiezen veel vaker voor uitbetaling (62% vs 25%). Op sommige scholen lijkt er overigens geen keuze voorgelegd te zijn aan docenten. Hier is collectief besloten voor uitbetaling of urenvermindering.

Conclusie: Helft docenten staat open voor andere vakantieregeling
Het lijkt er dus op dat ongeveer de helft van de docenten open staat voor veranderingen in de vakantieregeling. Een meerderheid van hen wil een kortere zomervakantie van circa 4 weken met daarbuiten meer flexibiliteit. Docenten die dit niet willen zijn bang voor meer werkdruk of denken dat het praktisch niet ingeregeld kan worden.